"ว่านหาวนอน" ไม้ป่ากินได้จากธรรมชาติ ที่มากกว่าความสวยงาม
วงศ์ : Zingiberaceae (วงศ์ขิง)
ชื่อท้องถิ่นหลากหลายทั่วไทย : ว่านดอกดิน, ว่านตูหมูบ (เลย) ,ว่านนอนหลับ (เชียงใหม่), ว่านส้ม (ขอนแก่น) ,หว่านหาวนอน (ราชบุรี) ,เอื้องดิน (ภาคเหนือ)
เป็นไม้ล้มลุก อายุหลายปี ลำต้นใต้ดินเป็น เหง้า ลำต้นเหนือดินสูงประมาณ 12–30 ซม. ใบเดี่ยว เรียงสลับระนาบเดียว รูปรีถึงรูปใบหอก ปลายใบแหลม กว้าง 4–6 ซม. ยาว 12–25 ซม. ก้านใบสั้นเพียง 1–2 ซม. ดอกบานก่อนใบใหม่ ช่อดอกแบบ ช่อเชิงลด คล้ายช่อกระจุก สีดอกหลากหลายตั้งแต่ขาว-ชมพู-ม่วงอ่อน-ม่วงเข้ม มีจุดสีเหลืองแต้มบริเวณโคนกลีบดอก กลีบดอกและกลีบเลี้ยงเชื่อมกันเป็นหลอด สวยแปลกตา
เกสรเพศผู้ยาวประมาณ 8 มม. รังไข่ยาว 4–6 มม.ประโยชน์ที่คุณอาจไม่เคยรู้!
- ใบอ่อนและดอกสามารถรับประทานสด เป็นผักจิ้มน้ำพริกหรือรับประทานคู่กับลาบ แกงเผ็ดได้อย่างเข้ากัน
- นอกจากอร่อยแล้ว ยังช่วยเพิ่มสีสันให้กับมื้ออาหาร 
- นอกจากนี้ ยังนิยมปลูกเป็นไม้ประดับ เพราะดอกของมันสวยสะดุดตามาก
มนต์เสน่ห์แห่งพืชป่าพื้นถิ่นว่านหาวนอนไม่ใช่แค่พืชกินได้ แต่เป็นตัวแทนของภูมิปัญญาท้องถิ่นที่ควรรักษาไว้ เป็นอีกหนึ่งพืชที่ควรได้รับการอนุรักษ์ และช่วยกันส่งต่อเรื่องราวของธรรมชาติไทยสู่สายตาของคนรุ่นใหม่ 
หอพรรณไม้ Forest Herbarium - BKF กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช
หอพรรณไม้ Forest Herbarium - BKF กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช
